بایگانی برچسب: s

سیلیس مخصوص سندبلاست

در صنایع به منظور سائیدن و جلا دادن سطوحی که بوسیله ترکیبات دیگر پوشیده شده، از کانیها و یا سنگهای با سختی بالا استفاده می شود. ویژگیهای مواد ساینده شامل سختی قابل قبول، مقاومت و استحکام مناسب، از نظر شیمیایی بی اثر، مقاوم در برابر شوک یا تغییر ناگهانی حرارت، دیرگداز و شکل و اندازه مناسب می‌باشند. ساینده‌هایی با سختی متوسط نظیر کوارتز، کلسدونی، چرت، فلینت، فلدسپات، کوارتزیت که در صنایع سایا به صورت ساینده های پودری یا دانه ای، متصل، پوششی یا غشایی و خمیری یا صابونی استفاده می شوند، برای سایش سطح فلزات و سنگها، صیقل دادن عدسی، سنگهای تزئینی و جواهرآلات، صیقل دادن سطوح چوبی، تزئین پارچه، پلاستیک و مجسمه های تزئینی استفاده می شوند.

زمین شناسی سیلیس

سيليس را مي‌توان در ابتدا به صورت محلول در آب در نظر گرفت. پس از اشباع شدن محلول ها از سيليس و رسوب آن در محيط، تبلور سيليس آغاز مي‌گردد. اين عمل در ابتدا به اشكال نهان بلور و ريز بلور صورت مي‌گيرد. پس از اين مرحله در صورت ايجاد شرايط مساعد، زايش و رشد بلورهاي كوارتز انجام مي‌شود. همچنين سيليس موجود در محيط هاي آذرين و ماگمايي سبب ايجاد بلورهاي كوارتز مي‌گردد. اين بلورها هم در فازهاي اوليه و هم در مراحل پاياني ماگماتيسم ايجاد و يا ممكن است از محلولهاي گرمابي ناشي شوند.

بلورهايي كه به روش هاي فوق ايجاد مي‌شوند به تنهايي و يا به همراه كاني هاي ديگر، سنگ هاي حاوي سيليس راتشكيل مي‌دهند. در صورتي كه سيليس درصد بالايي از اين سنگ ها را تشكيل بدهد. كانسار سيليس تشكيل مي‌شود. كانسارهاي سيليس تشكيل شده از تجمع ثانويه سيليس و دراثر فرآيند دگرگوني (تزريق ثانيه رگه ها و رگچه ها سيليس در سازندهاي دگرگون شده) هوازدگي، جابجايي، و تجمع بوسيله باد و يا آب رودخانه ها داراي حجم قابل توجهي بوده و از اهميت زيادي برخوردارند. گاهي در طبيعت لايه هايي از سيليس آلي نيز بصورت رايدولاريت. فتانيت، اسپونگوليت و دياتوميت وجود دارد. اين لايه ها از انباشته شدن قطعات اسكلت سيليسي جانوران ريز دريايي ايجاد مي‌شوند. از نظر كاني شناسي جنس اين مواد اكثرا كريستوباليت و اپال است. اين مواد در صنعت بعنوان پر كننده و يا صافي مورد استفاده قرار مي‌گيرند.

تولید فروسیلیس از سیلیس

فروسیلیس آمیژانی(آلیاژ همراه با آهن) است که از آهن و سیلیس، از طریق حرارت دادن، احیاء و ذوب سنگ آهن و سیلیس (کوارتز) توسط کربن، عمدتا در کوره های قوس الکتریکی تولید می شود. نسبت ترکیبی آن عمدتا از 10 تا 90 درصد سیلیسیم و بقیه آهن است. در همین حال عناصر ناخالصی نظیر منگنز، کرم فسفر، گوگرد و آلومینیم در مقادیر کمتر از 0.5درصد در فروسیلیس می توانند حضور داشته باشند. کربن به عنوان ناخالصی (ناخواسته) و همچنین به عنوان عنصر سوم در انواع فروسیلیس ها حضور دارد. پايه توليد فروسيليس واكنش هاي كربوترمي است. و بر اساس واكـنش هـاي احيـائي مـواد، شامل؛ سيليس ( سنگ كوارتز ) و اكسيد آهن و با افزودن انرژي الكتريكيبه همراه مواد احياء كننده شامل؛ كـربن در دماي مناسب احياء شده و “فروسيليس” توليد مي شود.

استفاده از سیلیس در صنایع ریخته گری و نسوز

مقاومت كوارتز و سيليس تا دمای 1470 درجه ساتیگراد سبب شده از آن براي تهيه قالب های ريخته‌گری فلزاتي مانند فولاد، آهن سياه، آلومينيم و آلياژهای مس و همچنين به عنوان نسوز در ساخت كوره‌های آهن و فولاد، سراميك، شيشه و سيمان استفاده شود.

  • در بيشتر ريخته گري هاي ماسه اي از ماسه سيليكا (SiO2) استفاده مي شود. ماسه در طبيعت به مقدار فراوان موجـود است. بنابراين دسترسي به آن آسان و ارزان است.
  • ماسه ريزدانـه سبب اسـتحكام قالب مي شود.
  • قالب هاي ماسـه اي جهت قالب گيري تر كه متشكل از ماسه نرم، خاك رس و آب است داراي بيشترين كاربرد در ريخته گري ماسه اي مي باشد. (از واژة “تر” به اين علت استفاده مي شود كه ماسه مورد استفاده در هنگام ريختن مذاب، تر و يا داراي رطوبـت مي باشـد)
  • قالب هـای ماسـه ای را نـيز می توان پيش از ريختن مذاب در كوره خشك نمود. اين قالب ها از قالب هاي تر محكم تر هســتند و داراي دقـت ابعـادي و (Hot tearing) سطوح تمام شده بهتری می باشند.
  • سیلیس ریخته گری زمین کاو، دارای بهترین مقاومت جهت تهیه قالب های ریخته گری انواع فلزات تا دمای 2000 درجه سانتیگراد می باشد.

 

سیلیس برای سندبلاست-2

سیلیس سندبلاست2

در صنایع به منظور سائیدن و جلا دادن سطوحی که بوسیله ترکیبات دیگر پوشیده شده، از کانی ها و یا سنگ های با سختی بالا استفاده می شود. ویژگی های مواد ساینده شامل سختی قابل قبول، مقاومت و استحکام مناسب، از نظر شیمیایی بی اثر، مقاوم در برابر شوک یا تغییر ناگهانی حرارت، دیرگداز و شکل و اندازه مناسب می‌باشند. ساینده‌هایی با سختی متوسط نظیر کوارتز، کلسدونی، چرت، فلینت، فلدسپات، کوارتزیت که در صنایع سایا به صورت ساینده های پودری یا دانه ای، متصل، پوششی یا غشایی و خمیری یا صابونی استفاده می شوند، برای سایش سطح فلزات و سنگ ها، صیقل دادن عدسی، سنگ های تزئینی و جواهرآلات، صیقل دادن سطوح چوبی، تزئین پارچه، پلاستیک و مجسمه های تزئینی استفاده می شوند.

 

شرکت زمین کاو

www.zaminkav.com

info@zaminkav.com

تلفن: 3-88385541-021

فکس: 88385096-021

موبایل شرکت: 09365077781

سیلیس چیست

سیلیسیم دی اکسید یا سیلیس با فرمول شیمیایی SiO2 فراوان‌ترین ترکیب اکسیدی موجود در پوسته زمین است. نام سيليس Silicon از واژه لاتين (Silicis) به معنی (flint ) سنگ سخت، سنگ آتش زنه يا سنگ چخماق گرفته شده است. نام سیلیس برای کلیه کانی هایی با فرمول عمومی SiO2 به کار برده می شود. این کانیها با فرمول شیمیایی یکسان تشکیل پولی مورفهای معروفی را می دهند که در گروه کوارتز قرار می­گیرند.کوارتز در حالت خاص به صورت در کوهی ظاهر می­گردد که در این حالت، تمام خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خود را آشکار می­کند. کوارتز در مقابل اسیدها و بازها حساس نیست ولی در مقابل اسید فلوئریدریک، حساس و تأثیرپذیر می­باشد. از نظر بافت و ساختمان داخلی هرکدام از اتمهای سیلیسم بوسیله 4 اتم اکسیژن بصورت تترائدر محاط شده است. کوارتز دارای سختی 7 در مقیاس جدول موس و وزن مخصوص 2/65 می­باشد. تركيب شيميايي، و خواص فيزيكي سيليس، تعيين كننده كيفيت و موارد مصرف آن در هر يك از صنايع مورد استفاده می­باشد.

سیلیس ، از یک دانه ی شن تا …

بیش تر سطح زمین پوشیده از شن است. شن فقط از دو عنصر ساخته شده است: اکسیژن و سیلیس، این دو عنصر، نقش بسیار مهمی در زندگی ما و حیات بشر دارند

شن ، ماده ای است که بشر آن را از هزاران سال پیش شناخته و در زندگی خود از آن استفاده کرده است ؛ مثلا : در خانه سازی، در سرامیک سازی و … اما در قرن نوزدهم، تحولات مهمی که در علم شیمی رخ داد، شن را به عنوان مفیدترین ماده زندگی بشر، به جهانیان معرفی کرد.

اتفاق مهم این بود که: سیلیس از شن استخراج شد.

تجزیه ی شن و تولید سیلیس

سیلیس و اکسیژن ، ساختمان بسیار محکمی را برای یک دانه ی شن ایجاد کرده اند برای همین ، جدا کردن سیلیس از شن ، مستلزم حرارت بالا روی شن است. این ساختار قوی و محکم به وسیله ی حرارت شکسته می شود تا به حالت دیگری تبدیل شود. پس از این مرحله ، موادی به دست می آید که هر یک از آن ها خواص گوناگون دارند و می توانند کاربرد های مختلف داشته باشند. این مواد که در گوشه و کنار زندگی ما حضور دارند ، “سیلان” و “سیلوکسان” نام دارند.  شن ، به تنهایی یکی از ارزان ترین مواد روی زمین است. اما در مقابل ، سیلان که حالت دیگری از ساختمان ماسه است ، بسیار ارزشمند و گران قیمت است. اکسیژن ، گاز بی رنگی است که خیلی سریع با عناصر دیگر ترکیب می شود. ما هرگز نمی توانیم اکسیژن ترکیب نشده را در فضای خارج از آزمایشگاه داشته باشیم. در طبیعت، اکسیژن همواره با عنصری دیگر ترکیب می شود و شکل خالص آن فقط در آزمایشگاه وجود دارد..

برای تهیه سیلیس از شن ، ابتدا اکسیژن شن از آن جدا می شود تا باقی مانده ی آن (سیلیس) مورد استفاده قرار گیرد. برای جداکردن اکسیژن از سیلیس، اکسیژن با یک عنصر دیگر ترکیب می شود ، که این عنصر معمولا کربن است. برای این کار، از نیروی برق استفاده می شود پس از جدا کردن اکسیژن از شن ، ماده ی باقی مانده با ماده ای به نام “متیل کلراید” ترکیب می شود تا سیلیس به دست آید. نام این عملیات “روشو” است. روشو ، کسی است که این روش را کشف کرد. عملیات ترکیب این مواد تحت شرایط خاصی انجام می شود و از لحاظ فشار و دما و … کاملا کنترل می شود. حاصل این عملیات این است که ماده ی سیلان به دست می آید. ولی این ماده ممکن است کاملا خالص نباشد و هنوز مواد دیگری در آن وجود داشته باشد..

برای به دست آوردن سیلان خالص ، سیلان ناخالص را وارد برج های تقطیر می کنند. این برج ها ، ستون های بلندی به ارتفاع 5 تا 15 متر هستند که با حرارت دادن سیلان ناخالص ، باعث واکنش های بسیار مهم شیمیایی در آن می شوند و به این ترتیب سیلان خالص را به دست می آورند